Hicri Yılbaşı ve Muharrem Ayı
İslam âlemi olarak Hicri 1440. yıla girmiş bulunmaktayız. Cenâb-ı Hak, zamana anlam katan, tarihin seyrine yön veren manalar taşıyan bu başlangıcı hayırlara vesile kılsın.
Rahmet peygamberi Hz. Muhammed’in (s.a.v) risaletinin ilk dönemi olan Mekke yıllarında, İslam’ı tebliği esnasında Mekkeli müşriklerin baskı ve zulümleri karşısında, Allah-u Teala’nın izniyle Mekke’den Medine’ye göç etmesini temsil eden hicret, Müslümanlar nazarında önemli bir yere sahiptir. Mekkeli müşrik toplumun baskıları sonucu gerçekleşen Hicret, biz Müslümanlar için sadece maddi olarak bir yerden bir yere göç etmeyi değil, aynı zamanda günahlardan, her türlü kötülüklerden ve zulümden arınarak, hayra, iyiliğe ve rahmete göç etmeyi de temsil etmektedir.
İslâm tarihinin bu şerefli yolculuğu, keyfi bir göçü değil, hakkın ve hakikatin yeryüzüne hâkim olması için imkân arayışını simgeler. Hicret; Allah’a imanın, sadakat ve teslimiyetin, sabır ve sebatın göstergesidir. Hicret; Allah’ın rızası, insanlığın huzur ve barışı için sahip olduğu her şeyden vazgeçen fedakâr bir muhacirin, kendisine kucak açan cömert bir ensara kavuşmasıdır. Kur’an-ı Kerim’de bu zahmetli ve bereketli yolculuğun kardeş kıldığı muhacir ve ensar şöyle müjdelenir: “İslâm'ı ilk önce kabul eden muhacirler ve ensar ile iyilikle onlara uyanlar var ya, Allah onlardan razı olmuş, onlar da Allah’tan razı olmuşlardır…” (Tevbe, 9/100.)
Hicri yılbaşı ile başlayan Muharrem ayı ve özellikle de bu ayın 10. Günü olan Aşure, önceki peygamberler ve ümmetleri açısından olduğu kadar Müslümanlar açısından da ayrı bir önem taşımaktadır. Peygamber Efendimiz Muharrem ayının 9, 10 ve 11. günlerinde oruç tutmuş, Müslümanlara da bu günlerde oruç tutmalarını tavsiye etmiştir.
Her yıl Muharrem’in 10’uncu günü Kerbelâ’nın hüznü ve Ehlibeyt’in muhabbetini taşıyan her kardeşimizin kalbini bir acı ve hüzün kaplar. Yürekleri yaralayan bu acı, dünyanın dört bir yanında, mezhebi, meşrebi, ırkı, rengi, coğrafyası ne olursa olsun Müminlerin ortak hüznü ve kederidir. Tarihi süreç içerisinde Kerbelâ, geleceği inşa eden bir okula dönüşmüştür. Mezhebi, meşrebi ne olursa olsun herkesin bu mektepten alacağı dersler vardır. Ve bu mektebin en büyük muallimi şüphesiz Hz. Hüseyin’dir. Şurası iyi bilinmelidir ki, Hz. Hüseyin ve arkadaşlarının uğruna can verdikleri yol, Hz. Muhammed Mustafa’nın yoludur.
Diğer taraftan Muharrem ayı ile bağlantılı olarak uzun yıllardır yaşatılan uygulamalardan birisi de aşure geleneğidir. Milletimizin komşularına, dost ve akrabalarına yılda iki defa dağıttığı güzelliklerden biri kurban, diğeri ise aşuredir.
Aşure paylaşmanın, dayanışmanın, birlikteliğin ve sevginin ifadesi, bolluk ve bereketin simgesidir. Aşurenin bu mecazî anlamı toplumumuz için bugün her zamankinden daha fazla önem taşımaktadır. Milletimiz, asırlardır sürdürdüğü gelenekle bugün de; “farklılıkların ahenk içindeki ortak tada katkı sağlamaları”, “birlik” gibi kültürümüzün özünde hep var olan güzellikleri devam ettirme bilinci ile birbirinden farklı tatları aynı kazanda kaynatıp, aşure aşı yapmaya, birlikte yaşamanın sembolünü tadarken muhabbeti paylaşmaya devam etmektedir.
Bugün Kerbelâ, hepimize taze bir bilinç aşılamalıdır. Kerbelâ, aramızda ayrılığa değil, birlik ve beraberliğe vesile olmalı bizi birbirimize sımsıkı kenetlemelidir. Kerbelâ’nın bizlere yüklediği görev ve sorumluluk, gönül kapılarımızı ardına kadar birbirimize açmak, yüreklerimizi sahrâ-ı Kerbelâ’ya dönüştürmemektir.
Yeni hicri yılın bütün İslam âlemine ve insanlığa barış, kardeşlik ve dayanışma ruhu getirmesini, İslam coğrafyasında akan kan ve gözyaşının dinmesine vesile olmasını, insanlığa yeniden hayat vermesini, hakka, hakikate, adalete, hayır ve iyiliğe vesile olmasını, mezhebi ve meşrebi ne olursa olsun İslam toplumunda ve içerisinde yaşadığımız toplumda kardeşlik, birlik ve beraberliği tesis etmemize vesile olması Rabbimden niyaz edeyiyorum.
İbrahim ATEŞ
